DRAME DASHURIE

HELLO teme interesante ,po postoj nje poezi timen e cila ka subjekt real dhe ka ndodhur ne te ertete.faliminderit per mirekuptimin!Kush e ka lexur ka qare ,ju lutem mos qani se eshte shume e dhimbshme!bye!Poezia titullohet "Drame dashurie"“ DRAME DASHURIE ”Tek po prisja ne qetesi,ne trotuar me shoket e mi,U merzita thashe c’te bej,valle me ke te bisedoj,Kur papritur aty prane nje vogelueshe me shikon,Thashe te shkoj te bisedoj me te ,e pastaj me te te lodroja.Por, jo pastaj s’munda te flas,sepse dy syte e saj plot gazDicka me kujtonin,kohen e shkuar me afroninNe syte e kesaj vogelushje,ngjyre qielli si kristalGjindeshin syte e EDES, qe kisha dashur, e me vone ishim ndare.O EDA ku je ti,per pak kohe te harrovaTy te shoh vetem ty,EDA ti ta dish se sa te dua une prape.Ju afrova une vogelushes,si e ke emrin une e pyetaLINDA,LINDA mu pergjigj,me zerin e saj te bute e te lehte.O moj LINDA bukuroshe me mua a mund te flaseshAs me thua mua ti,ke po pret me kaq lumturiLINDA e vogel buzeqeshi,une foli e pastaj qeshiPo pres mamin une tani,te shkojme te lodrat perseri.Po kush eshte valle mami yt,ti nga syte kuj I ngjan,Dhe ne balle syte e bukur,te EDES qe dua ti mbanJa ku eshte mami im,thirri LINDA e vrapoiNje grua e kapi per dore dhe e perqafoi.Oh ne cast sec ndjeva,syte mu erresuanSe ne duart e mia pak me pare vajza e ime kish qendruarNe te dy ne ate cast si statuja po qendronimEDA me shihte me inat,dhe ne syte e saj nje lot I bukur vezulloi.Fryma me merrej me ngulm, shpirti me ish copetuarPrane meje, fare prane qendronte EDA qe shume e dua.Si vegim ne ate cast,koha e shkuar mu kujtuaKur EDA tha se priste femije,dhe une ika e lashe si te huaj,Shume kohe me pare kisha kerkuar ,ne lagje e qytetPor jo se kisha gjetur,dhe mundohesha qe ne zemren time ta mbyllja kete plage,Duke thene se ajo kash vdekur!Dhe tani pas 5-vjetesh,para meje me qendronteDuke me pare me cudi,si nje te huaj qe nuk deshiron ta shikonte.EDA belbezova lehte,ta dish sa te kam kerkuarCdo dite per ty kam menduar,cdo nate per ty kam enderruarLINDA eshte vajza ime,me thuaj EDA mos hesht meMe thuaj pra ki meshire,te lutem mos me ler te vdes.Ajo me pa e inat,dhe filloj te fliste,Kete femije qe sot e dashke,pse para 5-vjetesh e braktise.Na le e u largove,me le dhe me tradhoveDuke jetuar ne vetmi,rrita vajzen femi.Tani c’pret nuk dua te te shohe,largohu ik sa me largShpirtin me, mos ma copeto,20 vjece mu me le,fat te zi e jeten ma nxive!!Mos valle nuk u ngope e don t’ja nxish jeten edhe kesaj femije.Atehere I mallengjyer u ktheva nga LINDA ,hapa krahet me mallengjimQe ti jepja pak ngrohtesi,LINDA I thashe jam babai yt,te lutem te pakten tiTe lutem mos me braktis,une tha LINDA nuk kam babaBabai im a vdekur,mjaft thirri EDA ,LINDA,hajde sot ne rruge helmin kemi gjetur,LINDA e vogel ne ate cast,mua me inat me pa,dhe filloj te vajtonte Mamin e saj te perqafonte .Shkoj shume kohe dhe LINDEN se pashe me,EDEN shihja ne enderr cdo nate,Veshur me fustan te bardhe,dhe me pyste perseri ,Pse ke ardhe??Nje dite ne lulishte kalova,si gjthmone me melankoliKur pa pritur c’te shikoja LINDA ecte ne vetmiLINDA thirra fort vrapova,hapa krahet dhe e perqafova,perhere te pare kur e pushtovaNe kraharorin tim tik-taket e zemres se saj degjova.Ne duar mbante nje tuf me lule,trendafila gjak te kuq,ne sy cudi kish lotValle mos ishte e semure apo kish lumturi plotMendova se ne syte e saj,lotet nuk ishin vetem gaz,prandaj I thashe me qetesi,hajde te ulemi te dy bashke.I ngrita floket e saj kacurrela,dhe e pyeta LINDA lulet kuj po ja dergon??Mos mami ka ditelindjen dhe asaj po ja dhuronJo tha LINDA me ze te dridhur, mamit vertet lule po I cojPor jo per ditelindje po ne varreza po ja dergoj!!!Mami im nuk rron me,vdiq plot trishtim,tek po vdiste plot hidherim,thirri ku je GONI im??!!Nuk e di se si ne kembe qendrova,shpirtin se si e frenova,shpirtin qe donte te dilte,sesi e ndalovaKapa LINDEN I fshiva lotet,dhe me te per dore ne trotuar,kalova dhe per nga varrezat u drejtovaNe te dale te varezave,ish nje varr I ri ,ku me germa floriri ish shkruar EDA, EDA qe vdiq ne rini!U afrova dhe u ula, lotet me nuk I durova,varrin filloja ta pushtoja me te puthura ta mbuloja.EDA- EDA thirra me ngushellim,te lutem ngrihu vetem njehere, te te shoh ato sy plot zjarr e te vdesim te dy penjehere!EDA te lutem ngrihu LINDA te kerkon,EDA-EDA lotet tane nuk degjonO ti dhe dhe I zi,te lutem vetem per nje cast,te lutem lere EDEN te dale,te mos rri aty ne varr.Pse mes eshtrash e krimbash ,trupi I saj duhet te qendroj,pse valle engjell si ajo s’duhet te shohe drite perseri !!Mire pra kete lutje nuk po ma degjon,mesazhin tim plot me lot,dergoja EDES ne ate bote,dhe tregoj plot me gjate,se sa shume e dashurova,dhe dhuroj shpirtin tim po se pranoiEDA e di mire se une ne varr ty te cova,ndaj I lutem zotit shpirtin tim ne ferr ta cojeDeshiroj qe shume shpesh te vdes,qe me ty te takohem,qe me ty te bashkohemNe kete cast me lot e ngasherim,ne faqe dicka po luante,ishte buza e LINDES qe me embelsi me foliBabi babi ti mos qaj,shpirtin tim mos e copeto,zemren time te vogel ,ti mos e lendo.fjala babi me tronditi,O sa shume e kisha pritur,sepse edhe ne enderr kjo fjale me kish ikur,Ne kete cast,me gishtin e vogel LINDA dicka po me tregonte,sepse loti im e I saj,mbi fjalet e pistafit te bardhe kishin rene!Mos qaj ti LINDA mos qaj se babai ty do te te marre.mora LINDEN per dore,nga varezat te dy dolemKtheva koken menjane sepse dashurine atje kisha lene,bashke me dashurine ,kisha lene edhe shpirtin tim.Tani zemra per LINDEN me punonte,qe asaj lumturi ti dhuronte,mora LINDEN une per krah,dhe fot e perqafova,Lotet rridhnin curk,ne syte e saj nje shprese shikoja.LINDA – LINDA zemra ime,sa fat keqe paske qeneNjehere e vogel pa baba dhe tani je pa mama.Mora LINDEN per dore dhe I mora nje akullore,por nuk e donte rrinte e shikontePo pse nuk e do akulloren LINDA, oh more babi si kur te ishte dhe mami,sa bukur….dhe te tre ne lulishte tani te shkonim,Dhe ne zemren tone krahe do te merrte enderrimi!Oh ta dish ti o babi,sa shume mami te donte,sa here te kujtonte me te puthura e lot fotografine tende mbulonte!Ne ate moment,akullorja LINDES nga duat sec I ra,dhe filloj pas ne gruaje te vraponteMami mami ti me prit,mami mami ti mos ik,Kur e pa qe s’ishte ajoU kthye nga une me ngasherim, koken mbi trupin tim mbeshteti,ngasherimi I saj me rreshqethi!!Qe te dy ne trishtim,Ne krahe te njeri tjetrit rrinimDhe yjet lart ne qiell Lotet tane shihnin…..!!
__________________Prá, mallkue njaj bir Shqyptari, Qi ketë gjuhë të Perendís, Trashigim, qi na la i Pari, Trashigim s'i a lên ai fmís; Edhè atij i u thaftë, po, goja, Qi e perbuzë ketë gjuhë hyjnore; Qi n'gjuhë t'huej, kúr s'âsht nevoja, Flet e t'veten lên mbas dore. AT Gjergj Fishta